هدف اصلی این پژوهش، بررسی فلسفی مؤلفههای اصلی انقلاب اسلامی به مثابه ظرفیتهایی برای تحول در نظام آموزش و پرورش میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش پدیدارشناسی بهره گرفته شد. با این توضیح که انقلابهای کبیر که محدود تأثیر گذاری فراتر از تغییر حاکمیت دارند، یکی از منابع اصلی تحول در نظامهای آموزش و پرورش هستند. انقلاب اسلامی در ردای یکی از انقلابهای کبیر به جهت بستر تاریخی متفاوت خود دارای ماهیتی کاملاً متفاوت با انقلابهای پیش از خود است. جنس و سطح تحولات نظامهای آموزشی همبستگی قابل توجهی با ماهیتهای انقلابهای موثر بر خود دارند. این مهم ضرورت تحلیل مؤلفه های بنیادین انقلاب اسلامی ایران به مثابه ظرفیتهایی برای تحول در نظام آموزشی ایران را روشن میسازد. در این پژوهش سه عنصر مردمی بودن، اسلام خواهی و نفی سلطه سیاسی و فرهنگی به عنوان مؤلفه های اساسی انقلاب اسلامی بیان و ظرفیتهای هر یک برای تحول در نظام آموزش و پرورش مطرح شدند.
حسین پور, داود. (1392). بررسی فلسفی مولفههای اصلی انقلاب اسلامی به مثابه ظرفیتهایی برای تحول در نظام آموزش و پرورش. پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 3(2), 173-194. doi: 10.22067/fe.v3i2.23668
MLA
داود حسین پور. "بررسی فلسفی مولفههای اصلی انقلاب اسلامی به مثابه ظرفیتهایی برای تحول در نظام آموزش و پرورش", پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 3, 2, 1392, 173-194. doi: 10.22067/fe.v3i2.23668
HARVARD
حسین پور, داود. (1392). 'بررسی فلسفی مولفههای اصلی انقلاب اسلامی به مثابه ظرفیتهایی برای تحول در نظام آموزش و پرورش', پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 3(2), pp. 173-194. doi: 10.22067/fe.v3i2.23668
VANCOUVER
حسین پور, داود. بررسی فلسفی مولفههای اصلی انقلاب اسلامی به مثابه ظرفیتهایی برای تحول در نظام آموزش و پرورش. پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 1392; 3(2): 173-194. doi: 10.22067/fe.v3i2.23668
ارسال نظر در مورد این مقاله