TY - JOUR ID - 34669 TI - تبیین و مقایسه رویکرد انتزاعی کانت و رویکرد انضمامی علامه جعفری (ره) به تربیت زیبایی‌شناختی JO - پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت JA - FEDU LA - fa SN - 2251-6360 AU - بیده, علیرضا AU - صادقزاده قمصری, علیرضا AU - سجادی, سید مهدی AD - تربیت مدرس Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 5 IS - 2 SP - 132 EP - 152 KW - زیبایی KW - هنر KW - کانت، علامه جعفری KW - تربیت زیبایی شناختی DO - 10.22067/fe.v5i2.27056 N2 - هدف اصلی این پژوهش، تبیین چیستی زیبایی و متناظر با آن استنتاج دلالت‌هایی در باب تربیت زیبایی‌شناختی از منظر کانت و علامه جعفری (ره) هست. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیل محتوا و روش تحلیل و استنتاج منطقی بهره گرفته شد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که کانت با تعریف زیبایی به‌عنوان «رضایت همگانی، ضروری و فارغ از مفهوم، علاقه و غایت» از طرفداران نظریه ذهنیت گرایی، و علامه جعفری (ره) با تعریف زیبایی به‌منزله «نمود نگارین و شفاف کشیده شده بر روی کمال که وابسته به دو قطب درون ذات (ذهن) و برون ذات (عین) است.» در شمار طرفداران نظریه رابطه‌ای محسوب می‌شوند. بر اساس تلقی کانت از امر زیبا، تربیت زیبایی‌شناختی از نوع سکولار مترصد پرورش نگرش زیبایی‌شناختی، فاقد کارکرد شناختی و معطوف به فرم هست. این در حالی است که طبق برداشت علامه جعفری (ره) از زیبایی، تربیت زیبایی‌شناختی از نوع دینی، مترصد کمال، واجد کارکرد شناختی و معطوف به حیات معقول است. هر یک از رویکردهای تربیت زیبایی‌شناختی مذکور در معرض نقدهایی واقع‌شده‌اند که از آن جمله می‌توان به مخاطب محوری و اصالت بخشی به ویژگی‌های فرمی دیدگاه کانت و ماهیت هنجاری، فردی، غیرقابل‌آموزش و دشواری تحقق دیدگاه جعفری اشاره کرد. UR - https://fedu.um.ac.ir/article_34669.html L1 - https://fedu.um.ac.ir/article_34669_72210627384570288869910010f1fd1b.pdf ER -