هدف اصلی این مقاله، بررسی فاصله گرفتن نظام‌های آموزشی از هدف تعالی خویشتن و خودمختاری از دیدگاه فوکو می‌باشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیل مفهومی و استنتاجی بهره گرفته شد. بنابر نتایج به دست آمده، مهم‌ترین تمایزهای خویشتن اصیل با خویشتن کاذب در حال تحول و انعطاف است. درحالی‌که خویشتن اصیل، همواره پروژه‌ای در حال تکامل و ناقص است، خویشتن کاذب، امری تمام‌شده و صلب است. همچنین خویشتن اصیل، نسبتی فعال با شبکه‌های قدرت دارد. علاوه بر این، نوع آگاهی گفتمانی خویشتن اصیل می‌تواند او را فراتر از حدود دانشی- فرهنگی زمانش ببرد. الزامات دستیابی به این خویشتن اصیل در فعالیت‌های تربیتی شامل مواردی مانند مسئلهآفرینی و نقد ساختشکنانه مداوم، توجه به احساسات فردی، آگاهی‌های گفتمانی و حقیقت‌طلبی و حقیقت‌گویی است. لذا، دست‌اندرکاران و ذی‌نفعان تربیت می‌بایست هسته‌های مقاومت خویش را در برابر ارزیابی‌های بیرونی و نظام‌های هنجارساز شکل دهند تا از استحاله خویشتن اصیل به خود کاذب جلوگیری کنند.
عالی, مرضیه, & سجادیه, نرگس. (1398). نظام تربیت و خود: از آرمان تکوین خود اصیل تا واقعیتی بنام شبه خود. پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 9(2), 5-21. doi: 10.22067/fedu.v9i2.74530
MLA
مرضیه عالی; نرگس سجادیه. "نظام تربیت و خود: از آرمان تکوین خود اصیل تا واقعیتی بنام شبه خود". پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 9, 2, 1398, 5-21. doi: 10.22067/fedu.v9i2.74530
HARVARD
عالی, مرضیه, سجادیه, نرگس. (1398). 'نظام تربیت و خود: از آرمان تکوین خود اصیل تا واقعیتی بنام شبه خود', پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 9(2), pp. 5-21. doi: 10.22067/fedu.v9i2.74530
VANCOUVER
عالی, مرضیه, سجادیه, نرگس. نظام تربیت و خود: از آرمان تکوین خود اصیل تا واقعیتی بنام شبه خود. پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 1398; 9(2): 5-21. doi: 10.22067/fedu.v9i2.74530
)
ارسال نظر در مورد این مقاله