پژوهش حاضر به منظور بررسی توان پیشبینی تعامل هوشهیجانی و متغیرهای جمعیتشناختی در پیشرفت تحصیلی دانشآموزان تیزهوش انجام گرفته است. فرض اساسی این پژوهش مبتنی بر تاثیرگذاری تعامل مولفههای هوش هیجانی و متغیرهای جمعیت شناختی (رتبه تولد، حجم خانواده، تحصیلات والدین و پایگاه اقتصادی- اجتماعی) بر چگونگی پیشرفت تحصیلی است. نمونه پژوهش عبارتند از 60 دانشآموز تیزهوش دختر شهر مشهد که به شیوه تصادفی انتخاب گردیدند. پرسشنامه هوش هیجانی بار- ان(1997) و پرسشنامه ویژگیهای جمعیتشناختی، ابزار مورد استفاده در این پژوهش را تشکیل میدادند. روش پژوهش از نوع همبستگی است. نتایج بدست آمده حاکی از عدم رابطه بین هوش هیجانی کل و پیشرفت تحصیلی، و وجود رابطه معنیدار مثبت طبقه سازگاری (از بین پنج طبقه هوش هیجانی)، مولفههای حل مساله، و واقعیت آزمایی (از بین پانزده مولفه هوش هیجانی)، با پیشرفت تحصیلی (p
ارسال نظر در مورد این مقاله