هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش مجازی در دستیابی به هدف های تربیتی است که با توجه به تبیین مشترک فیلسوفان برجسته هستی درباره انسان و زندگی او استنتاج شده اند. روش پژوهش نیز تحلیل تطبیقی اندیشه فیلسوفان هستی از رویکردهای پژوهش کیفی است. هدف نخست کمک به فراگیر است تا در کنار شیوه های تعقل ، احساس های خود را نیز در زندگی واقعی نشان داده و رشد دهد. در صورتی که بر بنیاد یافته های پژوهش تجربه مجازی بیش از آن که تجسدی و همراه با درگیری کامل بدنی با واقعیت باشد، مشاهده ای و ذهنی است. هدف دوم، توجه به آگاهی و آزادی فراگیران است. در این باره تربیت فراگیران همچون عضو سودمند جامعه هم به معنی آماده کردن آن ها برای شغل و زندگی آینده است که آموزش مجازی در این زمینه فرصت های فراوان و مفیدی فراهم کرده و هم به معنی بیدار کردن، نگهداری و پروردن سنت ها و فرهنگ تاریخی اصیل و مخصوص آن جامعه در فراگیران است که از راه زندگی روزانه، چگونگی سخن گفتن و برخوردهای اجتماعی مثل برخورد چهره به چهره با شخصیت انسانی معلم ممکن است. در نتیجه گیری، برخی تلویح های کاربردی چون پی گیری آموزش مجازی در کنار آموزش حضوری و چهره به چهره، تأکید بر جامع نگری در بهره گیری از آموزش مجازی، به جای یکسونگری فنی، و طراحی آموزش مجازی برای تسهیل خردورزی، نقد و خلاقیت پیشنهاد شده است.
کلید واژه ها : آموزش مجازی- آموزش چهره به چهره-فیلسوفان هستی- هدف های تربیت
ضرغامی, سعید. (1389). نسبت آموزش مجازی با هدف های تربیت از دیدگاه فلسفه هستی. پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 011(1), -. doi: 10.22067/fe.v11i1.1435
MLA
سعید ضرغامی. "نسبت آموزش مجازی با هدف های تربیت از دیدگاه فلسفه هستی", پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 011, 1, 1389, -. doi: 10.22067/fe.v11i1.1435
HARVARD
ضرغامی, سعید. (1389). 'نسبت آموزش مجازی با هدف های تربیت از دیدگاه فلسفه هستی', پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 011(1), pp. -. doi: 10.22067/fe.v11i1.1435
VANCOUVER
ضرغامی, سعید. نسبت آموزش مجازی با هدف های تربیت از دیدگاه فلسفه هستی. پژوهش نامه مبانی تعلیم و تربیت, 1389; 011(1): -. doi: 10.22067/fe.v11i1.1435
ارسال نظر در مورد این مقاله