هدف مطالعة حاضر، مقایسة وضعیت سلامت روان والدینِ دارای فرزند کمتوان ذهنی آموزش‌پذیر و ابعاد مختلف آن شامل افسردگی، اضطراب، شکایت‌های جسمانی و اختلال در عملکرد اجتماعی می‌باشد. پژوهش حاضر، یک مطالعة پیمایشی بر روی 191 پدر و مادر دارای فرزند کمتوان ذهنی آموزش‌پذیر (114= مادر و 77= پدر) است که فرزندان آن‌ها در 28 مدرسة استثنایی شهر مشهد در سال تحصیلی 88-1387 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه‌گیری، روش خوشه‌ای ـ تصادفی چند مرحله‌ای بود. پس از نمونه‌گیری، وضعیت سلامت روان آن‌ها به‌کمک پرسشنامة سلامت عمومی مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخصات دموگرافیک آن‌ها نیز به کمک پرسشنامة محقق‌ساخته گردآوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، آزمونt مستقل و آزمون غیرپارامتریک یومن‌ـ ویتنی به‌منظور مقایسة میانگین در دو گروه استفاده شد. از 191 پدر و مادر دارای فرزند کمتوان ذهنی این مطالعه، تعداد مادران 114 نفر (6/59%) با میانگین سنی 38 و با دامنة سنی 25-58 سال و 2/62% آن‌ها بی‌سواد یا دارای سواد ابتدایی بودند و پدران 77 نفر (3/40%) با میانگین سنی 41 سال و دامنة سنی 28-60 سال و 8/42% بی‌سواد یا دارای سواد ابتدایی بودند. با توجه به نمرة میانگین سلامت روان برای کل والدین (4/29= با 7/11=SD)، تمام آن‌ها در سلامت روان مشکلات جدی داشتند؛ ولی تفاوت معناداری بین پدران و مادران این کودکان به‌لحاظ میزان اختلال در سلامت روان وجود نداشت و هر دو گروه به یک میزان از مشکلات سلامت روان رنج می‌بردند (05/0p
)
ارسال نظر در مورد این مقاله