دانش آموخته دکتری رشته مطالعات برنامه درسی ، دانشگاه فردوسی مشهد
10.22067/fedu.2025.89102.1360
چکیده
چکیده هدف اصلی این پژوهش، بررسی تغییرات برنامه درسی در عصر هوش مصنوعی است که در این مقاله با استعاره فرگشت برنامه درسی به آن پرداخته شده است. هوش مصنوعی با قرار گرفتن در مرز میان فلسفه و علم چشم‌انداز تغییرات وسیعی در حوزه‌های مختلف زندگی و رویکردهای آنها را به ما نشان می-دهد. با استیلای هوش مصنوعی یکی از دغدغه‌های اصلی آموزش و پرورش، مواجهه با آن همراه با حفظ اصول اساسی است. ضرورت انکار ناپذیر گذر از تعهد به پارادایم‌های ثابت و توجه به موقعیت و شرایط پیرامونی در مقابل عدم کفایت و صلاحیت هوش مصنوعی در به دست گرفتن کلیت کار تعلیم و تربیت نقطه عطفی برای برنامه درسی است. در این مقاله با رویکردی فلسفی و با زنجیره‌ای از استدلال‌ها، فرگشت عناصر برنامه درسی و فرگشت برنامه درسی مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان سازوکاری برای بقاء فعالانه برنامه درسی پیشنهاد شده است. در این مقاله بر اساس اصولی از قبیل داده محوری، تجزیه و تحلیل، شبکه، یادگیری ماشین، الگوریتم‌های ژنتیکی، خود مختاری، منطق فازی و گراف در هوش مصنوعی، ویژگی‌هایی همچون توجه به تجربه‌های تربیتی، عاملیت تلفیق یافته، پایش چندگانه، فرا رشته‌ای بودن، خودآفرینی و خود تنظیم‌گری برای برنامه درسی فرگشتی مشخص شده است.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله