زهرا وقاری زمهریر؛ مقصود امین خندقی؛ محمود سعیدی رضوانی؛ مرضیه موحدی محصل طوسی
چکیده
هدف اصلی پژوهش تبیین عناصر برنامه درسی تربیت دینی و ویژگیهای آن مبتنی بر رویکرد تکلیفگرا میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیلی و استنتاجی الگوی فرانکنا بهره گرفته شد. بر پایه نتایج بهدست آمده، تکلیفمداری به عنوان هدف غایی برنامه درسی تربیت دینی و توحیدمحوری، اخلاص، هدایت، اندیشهورزی، عقلورزی، کسب علم و معرفت، ...
بیشتر
هدف اصلی پژوهش تبیین عناصر برنامه درسی تربیت دینی و ویژگیهای آن مبتنی بر رویکرد تکلیفگرا میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیلی و استنتاجی الگوی فرانکنا بهره گرفته شد. بر پایه نتایج بهدست آمده، تکلیفمداری به عنوان هدف غایی برنامه درسی تربیت دینی و توحیدمحوری، اخلاص، هدایت، اندیشهورزی، عقلورزی، کسب علم و معرفت، عدالت، توانایی انجام کار، آزادی و اختیار به عنوان هدفهای واسطی از متون دینی و تربیتی اسلام استنتاج شدند. سپس، ویژگیهای فرآیند یاددهی-یادگیری مربوط به هدفها از متون معتبر اسلامی و تربیتی استنتاج شدند. این ویژگیها شامل انگیزه درونی، پرورش حواس، پرورش اراده، توجه به تفاوتهای فردی و ارائه الگو و نمونه عملی برای برنامه درسی تربیت دینی میباشند. هچنین، برای عنصر ارزشیابی در برنامه درسی تربیت دینی توصیه شد هویت تربیت جدی گرفته و به دلیل تفاوت در توان متربیان، اشکال و ابزار مختلفی برای سنجش عملکرد آنان استفاده شود. بهکارگیری رویکرد تکلیفگرا در برنامه درسی تربیت دینی میتواند منجر به دادن امکان انتخاب آزادانه و آگاهانه به فرد و رهایی از جبر محیطی، توجه به تفاوتهای فردی و ارائه تکلیف به قدر وسع، ارزیابی اعمال از درون به بیرون شود.
حسن باقری نیا
چکیده
هدف اصلی این پژوهش بررسی تطبیقی قابلیتهای دو رویکرد جدید در حوزه آسیب شناسی تربیت دینی میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیل و تفسیر انتقادی مفاهیم و نیز قیاس عملی و الگوی فرانکنا بهره گرفته شد. یافتههای حاصل از این پژوهش نشان داد که هر دو رویکرد سنت گرا و نوگرا با وجود تفاوتهایی که در مبانی فلسفی با یکدیگر دارند، با ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش بررسی تطبیقی قابلیتهای دو رویکرد جدید در حوزه آسیب شناسی تربیت دینی میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش تحلیل و تفسیر انتقادی مفاهیم و نیز قیاس عملی و الگوی فرانکنا بهره گرفته شد. یافتههای حاصل از این پژوهش نشان داد که هر دو رویکرد سنت گرا و نوگرا با وجود تفاوتهایی که در مبانی فلسفی با یکدیگر دارند، با کثرت گرایی و مدارا همراه هستند. سنت گرایی نصر بر گوهر ادیان و وجه عرفانی و زیبایی شناختی آنها تکیه میکند و قائل به وحدت متعالیه ادیان است و بر پشتوانه متافیزیکی اخلاق در تربیت دینی تاکید ویژهای دارد. نوگرایی ابوزید نیز بر تأویل و درک فحوای نصوص دینی و جدایی دین و معرفت دینی تکیه میکند. از این رو، با انحصارگرایی در فهم دین سازگاری ندارد و تا حد ممکن تفسیر از دین را هرچه معقولتر و مقبولتر مینماید. تربیت دینی سنت گرای نصر به خودشناسی و تربیت اراده و خواستهها و نیز هیجانها و عواطف میپردازد. در حالی که رویکرد نوگرایانه ابوزید به تربیت تواناییهای ذهنی در جهت روشنگری، آزادی و عدالت و برابری انسانها میپردازد.
بابک شمشیری؛ امین ایزدپناه
چکیده
هدف اصلی این پژوهش، بررسی امکان هم کناری تفکر انتقادی و تجربه دینی در برنامه تربیت دینی میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش استنتاجی بهره گرفته شد. بر اساس نتایج این پژوهش به نظر میرسد که هم کناری پرورش عقل نقاد و توجه به تجربه دینی در برنامه های تربیت دینی می تواند فرایند دین یابی را به نوعی دیالکتیک تبدیل سازد که در آن ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش، بررسی امکان هم کناری تفکر انتقادی و تجربه دینی در برنامه تربیت دینی میباشد. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش استنتاجی بهره گرفته شد. بر اساس نتایج این پژوهش به نظر میرسد که هم کناری پرورش عقل نقاد و توجه به تجربه دینی در برنامه های تربیت دینی می تواند فرایند دین یابی را به نوعی دیالکتیک تبدیل سازد که در آن بین عقل و تجربه های دینی تعارضی نبوده و نوسان عقل و دل زمینه ساز رشد و کشف معنای دین می شود. این هم کناری می تواند به پژوهش مداری و عاملیت متربی، معناداری تربیت، یادگیری تعاملی، هویت دینی پایدار، خودشکوفایی، رواداری دینی، کاهش تأثیر تلقین و تبلیغات و حتی دوری از داروهای روان گردان بینجامد.
علی خالق خواه؛ طاهره جاویدی کلاته جعفر آبادی؛ بختیار شعبانی ورکی؛ جهانگیر مسعودی
چکیده
هدف اصلی این پژوهش، بررسی دیدگاه ایمانگرایانه کرکگور و آثار و دلالتهای این دیدگاه در تربیت دینی است. برای این منظور، نخست منطق ترجیح موضع ایمانگرایی بر سایر رویکردهای تربیت دینی تشریح شد. آنگاه با تکیه بر مواضع کرکگور در باب هستیمندی، ایمان و سپهرهای زندگی یا مراحل هستیمندی انسان مورد بررسی قرار گرفت. در نتیجه، براساس این ...
بیشتر
هدف اصلی این پژوهش، بررسی دیدگاه ایمانگرایانه کرکگور و آثار و دلالتهای این دیدگاه در تربیت دینی است. برای این منظور، نخست منطق ترجیح موضع ایمانگرایی بر سایر رویکردهای تربیت دینی تشریح شد. آنگاه با تکیه بر مواضع کرکگور در باب هستیمندی، ایمان و سپهرهای زندگی یا مراحل هستیمندی انسان مورد بررسی قرار گرفت. در نتیجه، براساس این مواضع تصریح شده است که از دید کرکگور برای رسیدن به تربیت دینی مناسب، متعلم لاجرم باید ویژگیهایی نظیر فردیت و آزادی انتخاب را کسب نماید، تا یاریرسان او در انتخاب ساحت ایمانی باشد. از این رو، پیش از پرداختن به تربیت دینی، به تربیت عمومی بر اساس سه اصل شناخت، آزادی و فردیت پرداخته شده است. در بخش تربیت دینی نیز بر اساس ویژگیهای ساحت دینی به سه اصل سیر انفسی، شورمندی و جهش توجه شده است. متعلم در این نوع تربیت به دنبال یافتن اشتیاق لازم است و سعی دارد برای رسیدن به مراحل بالای ایمان به جهش ایمانی بپردازد. بنابراین، چنین استدلال شده است که تربیت دینی بر طبق دیدگاه کرکگور باید بر خود «باور» تاکید کند و از ابتنای ایمان بر روشهای آفاقی پرهیز نماید.